- merdać
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldemerdacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}merdać{{/stl_39}}{{stl_41}} (3. Pers -a){{/stl_41}}{{stl_7}}:{{/stl_7}}{{stl_9}} merdać ogonem{{/stl_9}}{{stl_7}} mit dem Schwanz wedeln{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
merdać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, merdaća, merdaćają rzad. {{/stl 8}}{{stl 22}}– merdnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, merdaćnie, merdaćnął, merdaćnęła {{/stl 8}}{{stl 7}} o psie: machać, kręcić w różne strony, kiwać ogonem : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
merdać — ndk I, merdaćają merdnąć dk Va, merdaćnął, merdaćnęła, merdaćnąwszy «o psach: kręcić, machać, kiwać (ogonem)» Pies merdał radośnie ogonem … Słownik języka polskiego
merdnąć — → merdać … Słownik języka polskiego
merdanie — n I rzecz. od merdać … Słownik języka polskiego